بررسی تاثیر پلی پروپیلن گلایکول در شکل گیری سیستم های دو فازی آبی بر پایه مایعات یونی

سیستم های دو فازی به عنوان یک روش ارزشمند برای جداسازی و خالص سازی مولکول های زیستی مطرح شده است. جداسازی در سیستم های دو فازی - آبی یک فرآیند ایده آل است که تغلیظ و خالص سازی سنتی را در یک مرحله انجام می دهد. این روش می تواند بسیار انتخاب پذیر باشد، همچنین برای فرآیندهای پیوسته و مقیاس صنعتی مناسب است. در سال های اخیر، به دلیل توسعه شیمی سبز استفاده از مایع یونی به عنوان جایگزین مناسبی برای حلال های آلی متداول و همچنین به عنوان کاتالیست های سبز در سیستم های دو فازی - آبی مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. مایعات یونی خواص بی نظیری از قبیل عدم اشتعال، پایداری حرارتی بالا، فشار بخار ناچیز، حلالیت زیاد و راحتی بازیابی را دارا هستند. در این پایان نامه سیستم دو فازی - آبی متشکل از پلی پروپیلن گلایکول و مایعات یونی 1 - بوتیل - 3 - متیل ایمیدازولیوم کلراید و 1 - پروپیل - 3 - متیل ایمیدازولیوم کلراید جهت تشکیل سیستم دو فازی - آبی مورد استفاده قرار گرفت و تاثیر عامل تغییر دما و نوع کاتیون مایع یونی بر تشکیل سیستم دو فازی - آبی مورد بررسی شده است.